Η 21η Απρίλη του ’67....

Η 21η Απρίλη του ’67, μια ακόμα μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας. Μια δράκα μωρών κι αδίστακτων σκόρπισαν τον τρόμο και το σκοτάδι.

Ο ιμπεριαλισμός για να επιβάλει τα σχέδιά του χρησιμοποιεί και τις πιο βίαιες μεθόδους, πολέμους, δικτατορίες, όταν η κατ’ επίφαση δημοκρατία κινδυνεύει από την εξέγερση του λαού.

Η χούντα δεν προέκυψε από το πουθενά. Λειτουργούσε διαρκώς μέσα και παράλληλα με το κράτος, στελεχωμένη με προδότες της κατοχής και μωροφιλόδοξους στρατιωτικούς, πράκτορες κ.λπ. Με τη βοήθεια εφημερίδων και άλλων μηχανισμών διαμόρφωσαν τις συνθήκες ώστε να επιβάλουν σε μια νύχτα την απόλυτη σιωπή, συλλαμβάνοντας, εκτελώντας και στέλνοντας στην εξορία όποιον άνθρωπο είχαν σημαδέψει ως αντίθετο στην φασιστική λογική τους.

Επέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια χιλιάδες ανθρώπους στα μπουντρούμια της ΕΣΑ της Ασφάλειας. Και «όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», όπως είχε πει ο εθνικός μας ποιητής σε μια άλλη μαύρη περίοδο.

Όλοι οι μηχανισμοί εξουσίας, δικαστές, εισαγγελείς αλλά και διανοούμενοι (ακαδημαϊκοί και καθηγητές) με λίγες εξαιρέσεις τάχθηκαν στο πλευρό της χούντας προσφέροντας άθλιες υπηρεσίες νομιμοποιώντας την.

Το Λαϊκό Κίνημα απροετοίμαστο και πολυδιασπασμένο δυσκολευόταν να αντιδράσει μαζικά. Δημιουργήθηκαν όμως οι πρώτες ομάδες (Ν. Ρ. Φεραίος, Π.Α.Μ., Ο Μαχητής, Η Άμυνα) αλλά και άτομα όπως ο ηρωικός Παναγούλης, ο Αξιωματικός Μουστακλής και πολλοί άλλοι αφανείς ήρωες που βασανίστηκαν χωρίς να διεκδικήσουν στη συνέχεια οφίτσια.

Αυτοεξόριστοι καλλιτέχνες (Μελίνα-Θεοδωράκης) καθώς και διανοούμενοι στην Ευρώπη πίεζαν τις κυβερνήσεις και άλλους μηχανισμούς (Συμβούλιο της Ευρώπης, κατάθεση Κοροβέση) να καταδικάσουν τη Χούντα.

Στο εσωτερικό, ο μύθος «Καθαρά Χέρια» κατέρρευσε κάτω από την απροσχημάτιστη διαφθορά και τα σκάνδαλα των Χουνταίων. Η αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα μεγάλωσε την κοινωνική δυσφορία.

Προσπάθησαν να νομιμοποιηθούν με εκλογές-παρωδία με τη συμμετοχή και συνεργασία μωροφιλόδοξων πολιτικών όμως η εξέγερση των φοιτητών με κορύφωση το Έπος του Πολυτεχνείου τους χάλασε τα σχέδια και τότε επανέφεραν το πιο βίαιο και φασιστικό τους πρόσωπο.

Υπηρετώντας τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή, σχεδίασαν το πραξικόπημα στην Κύπρο δίνοντας την ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει στο νησί σκοτώνοντας κι εκτοπίζοντας χιλιάδες από τις εστίες τους. Κάτω από το βάρος αυτού του τεράστιου εγκλήματος κατέρρευσαν.

Οι μηχανισμοί, πάντα σε επιφυλακή, επανέφεραν εξαγνισμένους πολιτικούς που αμνήστευσαν όλους τους συνεργάτες της Χούντας για να βρουν πάλι καταφύγιο στα σπλάχνα του κράτους και να ανθίζουν ξανά σήμερα μέσω της εγκληματικής, ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.

Ενάντια στη σιωπή των καθεστωτικών ΜΜΕ να φωνάξουμε «Ποτέ ξανά φασισμός!»

Ενάντια στη λήθη απαιτούμε την επαγρύπνηση.

Ενάντια στην ταπείνωση και την εθελοδουλία, θάρρος και αξιοπρέπεια.

Ενάντια στο έγκλημα απαιτούμε δικαιοσύνη.