46 χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση του Πολυτεχνείου
ενάντια στη χούντα των Συνταγματαρχών και η κυβέρνηση της ΝΔ, πλάι πλάι με τα
συστημικά μέσα, προσπαθούν να καλλιεργήσουν κλίμα τρόμου ενόψει του φετινού
εορτασμού. Μετά τα μικρά παιδιά και τις οικογένειες προσφύγων που διώχτηκαν από τα υπό κατάληψη
κτίρια στα Εξάρχεια ως φορείς τρομοκρατίας και παραβατικότητας, την επέμβαση
και το σφράγισμα αρκετών καταλήψεων στο ευρύτερο κέντρο, η κυβέρνηση και ο
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη στρέφονται ενάντια στο άσυλο, προσπαθώντας να
απαντήσουν στην αναζωπύρωση του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος ενάντια στις
νέες μεταρρυθμίσεις για καθιέρωση της βάσης του 10, μείωση των εισακτέων στα
πανεπιστήμια και μια σειρά άλλων δεινών μέτρων.
Η κατασταλτική μανία της κυβέρνησης που έφτασε μέχρι τη σύλληψη
φοιτητή έξω από το σπίτι του, ώρες μετά τη συμμετοχή του σε διαδήλωση για το
άσυλο και με ανυπόστατες κατηγορίες, όπως διατάραξη της οικιακής ειρήνης και απόπειρα
επικίνδυνης σωματικής βλάβης στις δυνάμεις καταστολής, δε δείχνει παρά το φόβο
της απέναντι στο νεολαιίστικο και το λαϊκό κίνημα. Η εξέγερση του Νοέμβρη συνεχίζει να εμπνέει τους σημερινούς μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους, συνεχίζει να τρομάζει το κατεστημένο, συνεχίζει να φέρνει εφιάλτες στα επιτελεία των Κυβερνήσεων. Το αίτημα για
ψωμί, παιδεία και ελευθερία, δεν αποτελεί λαϊκίστικο σύνθημα της αριστεράς και
επικίνδυνων κοινωνικών "μειοψηφιών", όπως θέλουν να λένε οι ταγοί του τόπου και
οι πραιτοριανοί τους, αλλά διαχρονικό αίτημα του κόσμου της εργασίας, των
πληττόμενων και των κατατρεγμένων, αίτημα που συμπυκνώνει την ουσία των αγαθών
που έχουν ζωτική σημασία για τον καθένα από εμάς και, όμως, τα στερούμαστε.
Μέσα
σε ένα καθεστώς επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα, με την επισφάλεια και τους
μισθούς πείνας να είναι, πλέον, κανόνας, υποχρηματοδότησης δημόσιας υγείας και
παιδείας προς όφελος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ανελέητης επίθεσης του
κεφαλαίου στην πόλη και το περιβάλλον, εν μέσω μιας ολομέτωπης επίθεσης που
διεξάγει η κυβέρνηση ΝΔ, πατώντας πάνω στα «πολύτιμα» κεκτημένα που άφησε ο
ΣΥΡΙΖΑ, η αντίσταση και ο ανυποχώρητος αγώνας για μια καλύτερη ζωή καθίσταται
απόλυτη αναγκαιότητα. Τα παραδείγματα, μάλιστα, της Λατινικής Αμερικής, σε Χιλή
και Εκουαδόρ, αλλά και πιο κοντά μας στο Λίβανο, δείχνουν πως μια σπίθα αρκεί
για να ξεσπάσουν εξεγέρσεις και να τεθούν υπό αίρεση όσα η κυρίαρχη τάξη θέλει
να φαντάζουν τετελεσμένα και δεδομένα. Και είναι αυτή η σπίθα που φοβάται η κυβέρνηση,
γι’ αυτό επιτίθεται με περισσή βία σε κάθε εστία αντίστασης, γι’ αυτό προσπαθεί
να τρομοκρατήσει με κάθε διαθέσιμο μέσο το νέο κόσμο που δείχνει να θέλει μετά
από καιρό να βγει ξανά στο δρόμο και να φωνάξει.
Δε θα τα καταφέρουν! Πλανώνται πλάνην οικτράν, αν πιστεύουν
ότι με συλλήψεις και δικαστικές αποφάσεις θα πνίξουν την οργή του νεολαιίστικου
κινήματος, αν πιστεύουν ότι η ένταση της καταστολής θα βάλει ταφόπλακα στο
λαϊκό και εργατικό κίνημα που θα ξεσπάσουν ξανά ενάντια στην ενορχηστρωμένη επίθεση
στις ζωές μας. Το Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου χαιρετίζει τις μεγάλες κινητοποιήσεις και τον αγώνα της μαθητικής και
σπουδάζουσας νεολαίας, που έφερε ξανά το χαμόγελο στον κόσμο του αγώνα, στεκόμαστε
έμπρακτα στο πλευρό των συλληφθέντων φοιτητών αγωνιστών και ζητάμε την απαλλαγή τους από κάθε είδους κατηγορία.
Δίνουμε και φέτος αγωνιστικό ραντεβού στον τριήμερο εορτασμό της επετείου της εξέγερσης στον ιστορικό χώρο
του Πολυτεχνείου. Όλοι στην αντιμπεριαλιστική-αντιπολεμική πορεία προς την
Αμερικάνικη Πρεσβεία την Κυριακή 17 Νοεμβρίου, ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική και τον αυταρχισμό που τη συνοδεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
δε θα δημοσιεύονται σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο