ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

Ακουστήκαν και πάλι οι σειρήνες της πυροσβεστικής στην γειτονιά μας.

Αυτή τη φορά από την φωτιά που ξέσπασε στα 17 στρέμματα στο τέρμα της Γρηγόριου Αυξέντιου .

Η δημοτική αρχή για άλλη μια φορά πιάνεται στο ύπνο που μετά τα χειμερινά χιόνια φαίνεται να αιφνιδιάζεται πάλι αφού «ξέχασε» να καθαρίσει τα 17 στρέμματα.

Πάρα τις μεγάλες καταστροφές του χειμώνα η δημοτική αρχή φαίνεται να έχει καθυστερήσει και πάλι και είναι εύλογη η ανησυχία των κατοίκων για την αυξημένη πιθανότητα καταστροφών.

Δεν θέλουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές και να κλαίμε πάνω από τα καμένα.

Η ευθύνη των της Δημοτικής αρχής είναι δεδομένη όπως δεδομένη είναι και η παντελής ελλείψει εργασιών πρόληψης και καθαρισμού των χώρων πράσινου. Το τμήμα πρασίνου έχει μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων και της σημερινής διοίκησης. Την ίδια στιγμή η δημαρχεία Θώδα προσπαθεί διαρκώς να εκχωρήσει την καθαριότητα των χώρων πρασίνου σε ιδιώτες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ευθύνη δασοπροστασίας  ανήκει στο κεντρικό κράτος,  που έχει κατεύθυνση αρκετά χρονιά την  μεταφορά ευθυνών στους δήμους χωρίς να διαθέτει στους δήμους τα αντίστοιχα κονδύλια και το αντίστοιχο  προσωπικό. Ενώ το δασαρχείο που έχει την ευθύνη των δασών έχει απαξιωθεί με την ελάχιστη χρηματοδότηση που δέχεται και το ελλιπές προσωπικό.

Ο λαός της περιοχής δικαιολογημένα αγανακτεί, καθώς βλέπει η ζωή του και η περιουσία του να βρίσκεται διαρκώς σε κίνδυνο, πότε από τη βροχή και τον χιονιά και πότε από τις πυρκαγιές.

Είναι απαραίτητο η δημοτική αρχή  να σταματήσει τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής  που προϋποθέτει τη μη ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία τους, όπως και την ίδια τακτική κατά την οποία πριν από κάθε καταστροφή διαβεβαιώνεται ότι "όλα είναι έτοιμα για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε κατάστασης" και αμέσως μετά την καταστροφή ξεκινάει ένα γαϊτανάκι ευθυνών και διαβεβαιώσεις για την αποκατάσταση των ζημιών, που ξεχνιούνται όταν σβήσουν τα φώτα της επικαιρότητας.

Με αγώνες στα χέρια των κατοίκων υπερασπίζουμε τους χώρους πρασίνου, το δημόσιο, κοινωνικό, κοινόχρηστο χαρακτήρα τους και τη δημόσια ιδιοκτησία τους.