ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΥ/ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ!

Η καταστολή και η “ατομική ευθύνη” δεν θα λύσουν τα προβλήματα της πανδημίας.

Είναι φανερό πλέον ότι η προσφιλέστερη τακτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19 από πλευράς κυβέρνησης και κρατικών υπευθύνων, δεν είναι η πρόληψη μέσω μέτρων για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας (προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, άνοιγμα ΜΕΘ, χορήγηση τεστ κλπ) , αλλά η όξυνση της καταστολής και η θωράκιση της κρατικής ανευθυνότητας πίσω από το σύνθημα της “ατομικής ευθύνης”.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και τα κυβερνητικά μέτρα “περιορισμού των άσκοπων μετακινήσεων”. Με μια γρήγορη ματιά στην κατάρτιση των μέτρων αυτών αλλά και στην εφαρμογή τους βλέπουμε το πόσο ετεροβαρή είναι. Άσκοπη κρίνεται η μετακίνηση μερικών δεκάδων ανθρώπων στα πάρκα και στις πλατείες με “ατομική τους ευθύνη”, αλλά σκόπιμος είναι ο συνωστισμός εκατοντάδων στα camps των προσφύγων, στα στρατόπεδα, στις φυλακές, στις μεγάλες βιομηχανίες και σε μια σειρά άλλων χώρων εργασίας με ευθύνη των αφεντικών και του κράτους. Όσο απρόθυμη είναι η κυβέρνηση να περιορίσει τον εξαναγκασμό που υφίστανται οι εργαζόμενοι να δουλεύουν στοιβαγμένοι και χωρίς μέσα ατομικής προστασίας σε μία σειρά κλάδων (super market, delivery, call centers κ.α) , άλλο τόσο πρόθυμη είναι να επιβάλει ολική απαγόρευση κυκλοφορίας και αστυνομικό έλεγχο στην καθημερινότητα των πολιτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κυβερνητική εκστρατεία για το ολικό lock out των πάρκων και των υπόλοιπων χώρων πρασίνου που έχουν απομείνει στην πυκνοκατοικημένη μητρόπολη.

Αρχικά απέκλεισαν όλους τους ανοιχτούς αθλητικούς χώρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ατομική άθληση/βόλτα καθώς και τους μεγάλους υπερτοπικούς χώρους πρασίνου (Υμηττός, Γουδή, Νιάρχος, Μαρίνες). Αυτό αναπόφευκτα προκάλεσε μία ραγδαία αύξηση της προσέλευσης κόσμου στους εναπομείναντες χώρους πρασίνου(Άλσος Φιλαδέλφειας, Ακαδημία Πλάτωνος, Πεδίο του Άρεως, Πάρκο Τρίτση, Πανεπιστημιουπόλεις κ.α) η οποία χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για το ολικό κλείδωμα κάθε περιφραγμένου δημόσιου χώρου. Την λήψη της απόφασης για το lock out ανέλαβε η περιφέρεια με την συναίνεση των περισσότερων δημάρχων, ενώ για την υλοποίησή της επιστρατεύτηκε για μία ακόμη φορά η ΕΛ.ΑΣ. Ο Δήμος Ζωγράφου και η ανώνυμη εταιρεία αξιοποίησης των δημοτικών ακινήτων και κοινόχρηστων χώρων (Μ.ΑΞΙ.Α.ΔΗ.Ζ Α.Ε Ο.Τ.Α)  δεν άργησαν να συνταχθούν με την απόφαση αυτή, αποφασίζοντας σχετικά άμεσα για τον αποκλεισμό του ελεύθερου ανοιχτού πάρκου Γουδή, έκτασης 49 στρεμμάτων , και του πάρκου της Βίλας Ζωγράφου, επικροτώντας δε το κλείσιμο του Υμηττού.

Το λουκέτο μπήκε, αν και δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα συνωστισμού και συγχρωτισμού στη διάρκεια επιβολής και τήρησης από την αστυνομία των περιοριστικών μέτρων και της απαγόρευσης κυκλοφορίας , γιατί απλά η πλειονότητα του κόσμου έχει και επίγνωση και υπευθυνότητα για την υγεία του. Κάτι τέτοιο άλλωστε είναι εμφανές για όποιον και όποια τολμά να εμπιστευτεί λίγο περισσότερο τα μάτια του από τις διαστρεβλωμένες εικόνες των ΜΜΕ. Άμεσο αποτέλεσμα των περιορισμών αυτών δε, ήταν οι κάτοικοι να κάνουν τη βόλτα τους ή να αθλούνται περιμετρικά των κλειδωμένων χώρων, αυξάνοντας έτσι το συνωστισμό στα πεζοδρόμια. Να θυμίσουμε ότι ο δήμος μας είναι ένας από τους πιο πυκνοκατοικημένους με 28.880 κατοίκους στο πιο πυκνό τετραγωνικό χιλιόμετρο, αλλά προφανώς κάτι τέτοιο περνάει στα ψιλά γράμματα... Όπως επίσης και το γεγονός ότι όσοι και όσες δεν έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε σε μονοκατοικίες με αυλές , σίγουρα δυσκολευόμαστε να μείνουμε  έγκλειστοί για πάντα μαζί με τις οικογένειές μας σε 40 και 50 τ.μ.

Σε ότι αφορά τις πανεπιστημιουπόλεις που βρίσκονται στον δήμο, έναν χώρο για τον οποίο ο δήμαρχος Β.Θώδας εγγυήθηκε και γραπτά ότι θα είναι προσβάσιμος και ελεύθερος στους κατοίκους, βλέπουμε ότι  με μία σειρά περιστατικών η υπόσχεση αυτή αναιρείται. Από την Κυριακή 29/03 γίνεται συχνά-πυκνά εισβολή αστυνομικών δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ) στον χώρο της Πανεπιστημιούπολης, προτρέποντας τον κόσμο που ήταν εντός της για την καθημερινή του βόλτα να απομακρυνθεί, επικαλούμενοι μια επικείμενη πρυτανική απόφαση του ΕΚΠΑ βάσει της οποίας κρίνεται απαραίτητη η απαγόρευση πρόσβασης στην Πανεπιστημιούπολη, στα πλαίσια της γενικότερης καραντίνας και των υγειονομικών μέτρων (σε ότι αφορά την Πολυτεχνειούπολη μέχρι στιγμής οι πρυτανικές αρχές του ΕΜΠ μετά από πιέσεις κρατούν υπερασπιστική θέση ως προς την διασφάλιση του ασύλου και της ελευθερίας πρόσβασης). Την Κυριακή 14/4 πάλι εισέβαλαν στην Πανεπιστημιούπολη δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ με τραμπούκικους όρους φορώντας κράνη- μέχρι και μέσα στα γηπεδάκια πίσω από την ΦΕΠΑ- για να διώξουν όσους και όσες έκαναν την σωματική τους άσκηση ή το καθημερινό τους περπάτημα.

Οι αστυνομικές επεμβάσεις και παρενοχλήσεις στην Πανεπιστημιούπολη δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά. Όσοι και όσες κυκλοφορούμε, αναγκαστικά ή όχι, στην πόλη, παρατηρούμε ένα νέο και πιο σκληρό καθεστώς επιβολής και αστυνομοκρατίας να εγκαθιδρύεται. Μπλόκα σε κομβικά σημεία κυκλοφορίας, κατάχρηση εξουσίας από «όργανα της τάξεως», με τα πιο ευάλωτα άτομα (άστεγοι, εξαρτημένοι, μετανάστες) να είναι κυριολεκτικά στο έλεός τους και επιβολή στρατιωτικού νόμου σε καταυλισμούς ρομά στην Λάρισα. Σε συνέχεια των παραπάνω, το Σάββατο 11/4 κατά τη διάρκεια της εξόρμησης μας σε σούπερ μάρκετ στην Ούλωφ Πάλμε, 9 μέλη του Κινήματος στην πόλη του Ζωγράφου περικυκλώθηκαν από ομάδες ΔΙΑΣ και οδηγήθηκαν στο Α.Τ. Ζωγράφου, μέσα σε 3 περιπολικά, προφανώς χωρίς πια την τήρηση των απαραίτητων αποστάσεων και όλα αυτά στο όνομα της δημόσιας υγείας. Στη συνέχεια μας επιβλήθηκαν εξοντωτικά πρόστιμα. Μάλιστα από ότι ενημερωθήκαμε ο εισαγγελέας υπέβαλε αυτεπάγγελτα μήνυση!. Η όξυνση της καταστολής δεν μπορεί και δεν θα μείνει αναπάντητη.

Ήδη σε διαφορετικές περιοχές (Πάρκο Τρίτση, Ακαδημία Πλάτωνος, Νέα Φιλαδέλφεια κ.α) δράσεις και πρωτοβουλίες κατοίκων, φοιτητών και εργαζομένων διεκδικούν το άνοιγμα και τη χρήση των δημόσιων χώρων. Είναι καθήκον μας να στηρίξουμε αυτές τις προσπάθειες και να τις διευρύνουμε σε όλες τις γειτονιές αναλαμβάνοντας αντίστοιχες δράσεις από τα κάτω (επιτροπές κατοίκων κ.α). Να ξανασκεφτούμε τη σημασία της πρόσβασης στους δημόσιους χώρους και να αμφισβητήσουμε συνολικά τη δομή και λειτουργία των σύγχρονων πόλεων. Να ξεπεράσουμε τα στενά όρια της “ατομικής μας ευθύνης” και να στρέψουμε την πάλη μας απέναντι σε εκείνους που με ανευθυνότητα αλλά και με δόλο προσπαθούν να μετακυλήσουν το κόστος άλλης μιας κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας: τα αφεντικά, τις κυβερνήσεις και τους “θεσμούς” τους.

·         Άνοιγμα τώρα όλων των ελεύθερων χώρων πρασίνου στη γειτονιά και ανεμπόδιστη πρόσβαση για όλους/ες. Οι ανοιχτοί, ελεύθεροι, δημόσιοι χώροι, πάρκα και βουνά της Αττικής είναι αναπόσπαστο μέρος της υγείας του πληθυσμού.

·         Να ανασταλεί τώρα το μέτρο του ολοκληρωτικού σφραγίσματος κάθε πάρκου, Άλσους, περιαστικών περιπατητικών διαδρομών. Να μην επιτρέψουμε να πετύχουν τα σχέδιά τους.

·         Να παρθούν εδώ και τώρα πραγματικά μέτρα προστασίας για του εργαζόμενους: Να κλείσουν όλοι οι μη απαραίτητοι κοινωνικά εργασιακοί χώροι- Εξασφάλιση ατομικών ΜΑΠ σε όσους εργάζονται ακόμη. Καμία απόλυση κανένας χαμένος μισθός!

·         Αγωνιζόμαστε για την άμεση ενίσχυση της δημόσιας, δωρεάν υγείας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους αγώνες των υγειονομικών και των άλλων εργαζομένων στην υγεία.

ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ